Pompen of verzuipen....
25 april 2018 - Apeldoorn, Nederland
Woensdag 25 april. Marianne houdt al vanaf vorige week nauwlettend de weersvoorspellingen van een drietal weer-apps scherp in de gaten. Het is per slot van rekening april, dus lekker zomerweer is geenszins gegarandeerd. Als de voorspellingen goed zijn, dan hoor ik dat rechtstreeks. Als de voorspellingen minder zijn, dan gaat het via een omtrekkende beweging. "We gaan toch niet met 10 graden in de regen en tegenwind fietsen hè?" is zo'n omtrekkende beweging. "Nee, natuurlijk niet" antwoord ik dan met een gerust gemoed, want èn koud èn regen èn tegenwind lijkt mij ook wel wat veel van het verkeerde. Trouwens, je kunt gewoon de andere kant op fietsen en hupsakee, windje mee!
Maar gisteravond was Marianne niet zo makkelijk om te praten. Er komen twee koude dagen aan met veel regen. En dan geen buien, maar de hele dag hemelwater. Dan is fietsen geen optie en de hele dag in een hotel wegkruipen al helemaal niet. In dat laatste moet ik haar helemaal gelijk geven en eerlijk gezegd in dat eerste ook wel. We hebben gisteren besloten om door te fietsen naar Simpelveld, een flinke bak patatje oorlog te eten en naar huis te rijden. Met pijn in het hart, want we hebben het tot nu vreselijk naar het zin gehad.
Marianne opperde nog even om met de auto verder naar het zuiden te rijden, maar voor drie dagen een heel eind rijden leek ons niet wat. De lol was er even af. Nog wel een heerlijke tocht naar Simpelveld gereden en de 100 kilometer overschreden, maar met een beetje weemoed. "In juni fietsen we gewoon door hoor" stelde Marianne me gerust. Dan is het vast en zeker warmer en kun je regen beter verdragen. We zien wel hoe het gaat. Voor nu hebben we een heel mooi en heel snel rondje Eifel kunnen bijschrijven. De beentjes voelen goed, de armen zijn wat gekleurd en de moraal is prima. Groetjes.
Hier op zondag nog gebarbecued, ondanks dat de weersvoorspelling alle kleuren van de regenboog had meegekregen. Dus de hilariteit was groot toen we in hoog tempo alles naar binnen moesten verplaatsen. Maar het verslag over jullie weer struggles overtreft dit wederom. We kunnen ons helemaal voorstellen hoe oma alles uit de kast haalt om opa te overtuigen. En geloof me, als dat lukt beschik je over bijzondere gaven. Totdat we lezen dat opa eigenlijk helemaal niet overtuigd hoeft te worden, maar zich moeiteloos vrijwillig schikt in de situatie.
En dan de conclusie, terug naar huis. Wordt gewoon tussen neus en lippen door gemeld. Wij hadden ons juist verheugd op enkele beeldende verhalen van oma die zeiknat is geregend en haar frustratie en onvrede kwijt moest. En nog een natuurlesje over overstroomde rivieren en de tig vissensoorten die daardoor over de straten spartelden had ons ook wel kunnen bekoren.
Helaas zit dat er voor nu even niet meer in, maar we wachten geduldig op de avonturen die jullie binnenkort met Hans en Renee gaan beleven.